De kerstkaartenroute

Na de overnachting onder de waterval vertrokken we oostwaarts. Tot onze verbazing kwamen we terecht in de winter! Overal sneeuw. Wel heel mooi, hoor. De geplande route werd echter afgebroken omdat een weg nog was afgesloten vanwege de sneeuw. Ik had het bord “vinterstangt” wel gezien, maar gezien de berijdbaarheid van de wegen dacht ik dat ze vergeten waren het bord weg te halen. Haha. Dom. Maar we moesten dus weer terug en vandaar een andere weg rijden.

We vergaapten ons ondertussen aan de witte meren en bergen. Wat bijzonder! Zie bij de foto’s. Uiteindelijk kwamen we op een camperplekje aan bij een meer. Niet veel later kwam er een camper aan rijden, die er bijna precies zo uit zag als de onze. Ja hoor, Nederlanders. Ze kwamen uit Oosterwold, Almere. Leuk even gekletst en de verschillen in de campers geanalyseerd. We konden buiten in het zonnetje zitten en staken de Zweedse fakkel aan, die we laatst van Rietje hadden gekregen. Gezellig. Nog steeds stinkt onze camper naar de rook, maar dat mag de pret niet drukken. Het was een koud nachtje, nog net geen vrieskou. In de camper hebben we er gelukkig geen last van. Voldoende dek op het bed en onze dieselkachel doet het nu gelukkig prima. Hij was gewoon verkeerd aangesloten en de dealer heeft het uiteindelijk opgelost. Geen centje pijn dus.

Vanmorgen op tijd vertrokken vanuit Hornnes. Het is vandaag 17 mei, de Dag van de Grondwet in Noorwegen. Overal hangen de vlaggen uit, de mensen hebben ook allemaal een Noors vlaggetje bij zich en ook aan hun auto’s gehangen. Feestelijk! In Evje zagen we de optocht, die elk dorpje heeft, voorbijschuiven. Dus even geparkeerd. Deze dag is bijna iedereen in Noorwegen in klederdracht gehuld. Ook als ze hun hond uitlaten. Ziet er erg leuk uit. We keken de optocht van oude versierde auto’s. Ook mochten we wat foto’s nemen van mensen in hun mooie klederdracht. Leuk om meegemaakt te hebben! Daarna parkeerden we de auto nog een keer bij een stroomversnelling. Overal onderweg zien we watervallen, groot en klein, van de smeltende sneeuw.

We verlieten het Setesdal, wat we al kennen, maar wat zeker de moeite waard is voor een bezoek. Wij gingen verder oostwaarts. Bergweggetjes, scherpe bochten, flinke klimmetjes en steile afdalingen. En deze weggetjes hebben geen middenstreep, die past er gewoon niet op, zo smal! Elke keer hoop ik maar dat er geen tegenligger achter het volgende rotsblok vandaan komt.

Uiteindelijk kwamen we bij ons einddoel Rjukan. Hier ligt wel wat geschiedenis uit WOII. Maar dat komt in een volgend blog aan de beurt. We staan eens een keer op een camping. En ja hoor: van een Nederlander. Het waaide hier vanmiddag enorm, twee oudere Nederlandse mensen hebben hun tent afgebroken omdat die de lucht in dreigde te vliegen. Nu lijkt de wind afgenomen en gaan we de stoeltjes eens uit de garage halen. Wijntje drinken met uitzicht op een gigantische witte berg (Gaustotoppen).

Dank allemaal voor het meelezen en de reacties, ook via andere kanalen.

Gereden kilometers: gisteren Dirdal naar Hornnes: 171 km; vandaag 253 km. Best veel.