Goedemorgen, hierbij het vervolg van onze avonturen in Albufeira. Deze site hapert en ik kan geen nieuw verslag plaatsen, vandaar dat ik het verhaal maar boven die van vorige keer zet.

18 oktober

Lekker weertje om Albufeira verder te verkennen. Gezellig stadje met zijn vele winkeltjes en restaurantjes. We struinden lekker alles af en lunchten op een gezellig terrasje; zelfde recept: sardinhas en bifteck (met een gebakken ei erop zoals hier gebruikelijk).

We vergaapten ons aan de Engelsen hier. Echt de Engelse onderklasse: fors getatoeëerd, BMI boven de dertig, mannen vaak met bloot bovenlijf. Ze genieten van hun grote glazen bier zonder schuimkraag en cocktails in de vele bars hier die constant happy hour hebben. We hebben onze ogen weer uitgekeken.

Remco is naar de kapper geweest en is weer netjes. Helaas kreeg hij geen enorme proppen watten in zijn oren, zoals bij mijn vader vroeger hier.

Het fietsen was nu een plezier. Van de buurvrouw hoorden we dat je een tunneltje door moest en toen we dat eenmaal gevonden hadden, was het inderdaad maar tien minuutjes fietsen.

19 oktober

Eerst even naar de supermercado; een echte Portugese (je hebt hier ook Lidl..). Die bleek maar 850 meter hier vandaan te zijn en we waren er al diverse keren langs gefietst zonder hem te zien. We kochten lekkere typisch Portugese dingetjes en voor ‘s avonds verse tonijn en biefstukken die je met je papieren zakdoek kon snijden.

Ze hadden ook stokvis! Maar zulke enorme stukken, dat kan echt niet in de camper, want het stinkt natuurlijk enorm. Dat kan ik Remco echt niet aandoen. Ik had gehoopt op voorverpakt, net zoals beef jerkey. Misschien in een andere winkel.

Weersvoorspelling was slecht en gaf zelfs hagel aan. Na de lunch (broodjes gebakken in mijn Omnia oventje) weer even op de fiets naar het dorp. Het is nu tenslotte heel dichtbij. Na enige tijd begon het dan toch te regenen en zijn we tussen de buien door weer naar de camping gefietst. Gelukkig hadden we alle buitenspullen al binnen gelegd, zodat er niets nat is geworden.

20 oktober

Vannacht veel regen. En dat is in de hele Algarve het geval. We besloten daarom maar een nachtje nog bij te boeken. Het is tenslotte een heel fijne camping met vreselijk goede douches.

In de camper is het ook knus met de regen op het dak; we vermaken ons wel. Vanmiddag misschien nog even erop uit. Het zijn buien, dus af en toe is het ook droog. Temperatuur is evengoed 21 graden, dus we mopperen beslist niet! Morgen hopen we naar Altura te rijden, waar we vroeger met de kinderen zijn geweest. We zijn nog niet klaar met de Algarve.

17 oktober (oude tekst)

Vanmorgen reden we een kleine driehonderd kilometer vanaf de camping in Lissabon naar Albufeira. Even druk in Lissabon nog natuurlijk, maar daarna super relaxed rijden op de tolweg. Langs vele bossen, olijfbomen en bergen. Blauwe luchten, volop zon. Gelukkig weer een Brisa tolweg, dus met een tolkaartje. We reden zonder te stoppen door naar de camping in Albufeira, waar we zelf een plekje mochten uitkiezen.

Toen we geïnstalleerd waren aten we eerst maar eens een broodje. Een Spaans broodje met Franse stinkkaasjes in Portugal. Heerlijk.

We stapten op de fiets om naar het strand te gaan. Maar drie kilometer, 11 minuutjes. Zei Google Maps. Ik had het stomme idee om de IPhones maar in de camper te laten in verband met stelen. Dat hadden we niet moeten doen, want we raakten hopeloos verdwaald. Uiteindelijk deden we er drie kwartier over.

Dat leed was snel geleden toen we onze hamamdoeken van AH neervlijden op het strand. En al helemaal toen we in de Atlantische Oceaan lagen. Heerlijk deinen op de golven. Veel beter kan het niet worden, wat mij betreft.

We bleven nog een tijd hangen op het strand en togen daarna weer op pad. Door het dorp Albufeira, met zijn enorme aantallen winkeltjes en restaurantjes. Ziet er gezellig uit. Morgen maar eens nader onderzoeken.

De terugweg was een horror scenario. We raakten hopeloos verdwaald. Geen fietspad meer te bekennen. Levensgevaarlijke wegen en rotondes, maar ja we moesten wel. Een paar keer de weg gevraagd. En uiteindelijk na een uur de camping teruggevonden. Poeh. Niet fijn. Maar we hebben het overleefd. Moraal van dit verhaal: ga niet zonder je IPhone op pad met de fiets in Portugal.

Morgen gaan we het toeristische oude dorp verkennen. Op de fiets. We nemen de telefoon mee. Het wordt weliswaar volgens de verwachting bewolkt, maar ik doe voor de zekerheid wel mijn bikini aan onder mijn kleding. Wie weet kan ik nog een keer de oceaan in. Ik hoop het.

Tot slot: iedereen bedankt voor de reacties. Zijn verrassend, want slechts een klein aantal mensen heeft de link gekregen. We genieten ervan.

@Jacq: nu nog 1 item op de bucketlist; ik houd je op de hoogte over het kunnen eten van de onvolprezen stokvis.