De Alentejo

Woensdag 2 november

In de stralende zon vertrokken we van de twijfelachtige camping in Lagos. Bewust namen we de toeristische route richting het noorden. Daarbij doorkruisten we het Monchique gebergte: prachtig gebied, bergdorpjes met de kleine witte huisjes en in het midden het traditionele witte Portugese kerkje. Daarnaast vele sinaasappelboomgaarden vol met vruchten. Zelfs ook een paar citroenbomen kunnen spotten. Een prachtige rit, waar we van genoten.

Als je dan het Monchique gebergte door bent, kom je vanzelf in de Alentejo: een door Trotter sterk aangeprezen gebied. De sinaasappelbomen maakten daarbij plaats voor onafzienbare gebieden met olijfbomen. Ik heb in Nederland in de winkel nog nooit olijfolie uit Portugal gezien, maar vermoed dat ze het nodig hebben om al die sardientjes in te blikken.

Hoewel Evora als bijzonder mooie stad (Trotter weer) wordt aangeprezen, lieten we deze links liggen en reden door naar Evora Monte. We troffen een Nederlandse eigenaar op de camping. Ook wel weer eens leuk. We konden nog lekker in het zonnetje zitten bij de camper, maar het zwembad lieten we voor wat het is. In totaal reden we vandaag 278 kilometer en we hebben van elke kilometer genoten.

Donderdag 3 november

Het heeft vannacht flink geregend (en onze stoeltjes stonden nog buiten) en het was maar 7 graden. Gelukkig hebben we het niet koud gehad. Na alle ochtend”werkzaamheden” besloten we ondanks de dreigende lucht toch de hike te gaan doen, die de campingeigenaar ons had gegeven. Het was een prachtige tocht door bossen vol met kurkeiken. Portugal is de grootste kurkleverancier van de wereld, maar door het gebruik van schroefdoppen op wijnflessen is de handel minder lucratief geworden. Daarom maken ze er tegenwoordig ook die (lelijke) kurkleren tassen en dergelijke van. We zagen de bomen die in veel gevallen half ontschorst waren, zie de foto’s. Zo’n eik produceert pas na 25 jaar kurk en kan dan maar elke negen jaar ontschorst worden. Hele oude en prachtige bomen dus. We kwamen op onze wandeling geen mens tegen, alleen een paar keer wat schapen en 1 paard. Halverwege de hike begon het fors te miezeren en toen we eenmaal terug waren in de camper waren we half verzopen. Maar we hebben evengoed enorm genoten. Toch bijzonder dat je in je korte broek in november zo’n wandeling kunt doen.

Morgen verlaten we Portugal en zullen we vanuit Spanje berichten. Er zijn nog heel veel zaken in Portugal die we nader moeten onderzoeken, dus we gaan zeker nog een keer terug; volgende keer vertrekken we wel eerder. Verder is het zo dat het eten in Portugal alleen al een herhaalbezoek rechtvaardigt. Wat hebben we gesmuld hier en er gaat ook het nodige mee terug naar NL.